یادداشت صد و پنجاه و شش

1_امروز برای چندمین بار به این فک کردم در اینجا رو تخته کنم و برم بهتره.نمیدونم چرا.شاید چون از این فضا انرژی منفی میگیرم.شایدم یه حس زودگذر باشه.

2_دیشب وقتی برگشتیم خونه بزرگه بهانه گیری هاش شروع شد.اینجور مواقع میدونم خوابش میاد و از شدت خستگی داره این کارا رو میکنه.مثه ابر بهار اشک میریخت.میم هم نبود.وقتی دیدم تلاشم بی فایده است گذاشتم گریه کنه تا خواب بره.دلم ریش شد از گریه اش.

3_دیروز حدود یک ساعتی که تو پارک پیاده روی کردم؛ اون حس ترس همیشگی هم باهام بود.اولش بیشتر بود و بعد کمتر شد.هوا سرد بود و باد می اومد.

4_امروز عصر باید برم اونجایی که تو پست قبل گفتم.با اینکه برام نا خوشاینده.امیدوارم همه چیز به خوبی بگذره.حتی الان که بهش فک میکنم حس بدی بهم دست میده.

5_کوچیکه تازه داره موهاش بلند و دخترونه میشه.رشد موهاش زیاد نیست کلا.قیافه جدیدشو دوست دارم.دارم فک میکنم موهاش بلند بشه چه شکلی میشه.اولین چیزی که به ذهنم میرسه اینه که صبح ها باید با جفتشون سروکله بزنم برای مو شونه کردن!

6_بزرگه دیروز اولین دندونش افتاد.بعد یکماه لق بودن.حالا دیگه خنده هاش شیرین تر شده خیلی.خودشم خوشحاله از این اتفاق.

7_نمیدونم چرا با همه اتفاقات خوب و بد این روزها همه چیز برای من دلگیره.ته دلم انگار یه غمی هست.درست حالا که دارم برای خودم یه قدمی برمیدارم و استارت یه کار مهم در مورد خودم رو شروع کردم.

8_کامنتهای این پست بسته اس. برای این که اینا رو صرفا برای دل خودم نوشتم و نمیخوام چند نفری که کامنت میدن اینجا بیافتن تو زحمت:-)  ممنونم که هستید.